-
1 wystawnie
adj. grad. lavishly, sumptuously- żyć wystawnie to live a lavish lifestyle- wystawnie przyjmować gości to wine and dine one’s guests lavishly* * *adv.pompously, sumptuously; podjąć gości wystawnie treat the guests with a sumptuous feast.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wystawnie
-
2 Aufwand
Au fwand ['aʊfvant] <-[e]s> m[großen] \Aufwand treiben ( viel Geld ausgeben) żyć wystawnie; ( viel einsetzen) wiele inwestować -
3 Fuß
gut zu \Fuß sein być dobrym piechuremsich jdm zu Füßen werfen rzucić się komuś do stóp [o nóg]zu \Fuß na piechotę, pieszobei \Fuß! do nogi!am \Fuß des Berges u podnóża [o stóp] górysich auf freiem \Fuß befinden być wolnymauf großem \Fuß leben żyć wystawnie [o na wysokiej stopie]mit jdm auf gutem \Fuß stehen być z kimś na dobrej stopieirgendwo \Fuß fassen zapuścić gdzieś korzenie ( przen)einer S. auf dem \Fuße folgen śledzić coś skrupulatnieetw mit Füßen treten podeptać coś ( przen)
См. также в других словарях:
wystawnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., wystawnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób wystawny : {{/stl 7}}{{stl 10}}żyć wystawnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żyć na wysokiej stopie — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie być ograniczonym finansowo, pozwalać sobie na rzeczy luksusowe, żyć wystawnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Od kiedy awansował, żyje na wysokiej stopie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wystawnie — wystawnieej przysłów. od wystawny Żyć wystawnie. Wystawnie przyjmować gości … Słownik języka polskiego
żyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, żyję, żyje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajdować się w stanie, który wskazuje na nieustanny przebieg biochemicznych procesów przemiany materii i energii w organizmie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żyć — ndk Xa, żyję, żyjesz, żyj, żył 1. «istnieć w sposób właściwy organizmom żywym, być żywym, egzystować» Żyć długo, krótko. Żyć wiele lat. Żyć w jakiejś epoce. Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz. (Mickiewicz) ∆ Niech żyje (żyją) «okrzyk… … Słownik języka polskiego
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
stopa — ż IV, CMs. stopapie; lm D. stóp 1. «u człowieka i większości ssaków: najniższa część nogi, opierająca się na ziemi przy staniu i chodzeniu, przystosowana do dźwigania ciężaru ciała; także odcinek odnóży owadów» Drobna, długa, krótka, kształtna,… … Słownik języka polskiego
stopa — 1. Być z kimś na jakiejś stopie «być z kimś w jakichś stosunkach»: Antek plótł trzy po trzy, widać było, że jest z tymi pannami na przyjacielskiej stopie. J. Iwaszkiewicz, Sława. 2. Mieć kogoś, coś u swoich stóp a) «podporządkować sobie kogoś lub … Słownik frazeologiczny
bogato — bogatoaciej 1. «zamożnie, majętnie» Ożenić się bogato. 2. «w sposób świadczący o zamożności; kosztownie, wystawnie, strojnie» Bogato umeblowany dom. Bogato ubrany, ozdobiony. Żyć coraz bogaciej. 3. «obficie, licznie, różnorodnie» Teren bogato… … Słownik języka polskiego